Omdat alleen Twitterlafaards hun woorden terugnemen, blijf ik bij onderstaande tirade. Maar nu terug even naar de realist in mezelve. Twee dingen lijken overduidelijk. Wie niet meekan met de Euro moet maar even ineen hoekje gaan grienen en langs de kant blijven staan. Griekenland in de Eurozone houden is dan ook enkel een tijdelijk lapmiddel. In de toekomst, nabij of veraf, gaat het land er hoe dan ook uit. Eerst even volwassen worden, dan zien of je het aankunt.
Wat nog belangrijker is, de waarde van de Euro moet op zijn minst voor een tijd omlaag (een devaluatie dus), samen met - dat is onvermijdelijk - de levensstandaard van de bevolking. Wil het continent in de komende jaren op wereldvlak nog een rol spelen, dan lijkt me dat de enige eerlijke oplossing. Tijd om te beseffen dat als je per se de grote pief wil blijven uithangen, je daar de nodige offers voor moet brengen. Voor velen die zich nu met hun dubbele en driedubbele leningen de koning te rijk wanen in de consumentenhemel gaat dat een koude douche worden. Bijkomend voordeel is dat zo een ingreep die Duitsers een toontje lager gaat laten zingen, want ze profiteren al veel te lang van de economische zwakke Europese landen. Het zou ook verhinderen dat Oost-Europeanen hier schandalig onder de prijs komen werken.
Laat ik er nog een derde niet economisch punt aan toevoegen. Tijd om nieuwe vrienden te maken in India en China. We hebben geen nood meer aan immigratie uit de Maghreb en het Nabije Oosten. Dat brengt zowel economisch, sociaal als cultureel niks op. Over Afrika wil het zelfs nog niet hebben. Als we aan de Grieken verwijten dat ze uit de staatsruif vreten, waarom durven we dat dan niet opleggen aan migranten? Je komt naar hier om te werken en bij te dragen. Anders blijf je maar weg. De plaatsen zijn beperkt. Eerst je eigen land op orde brengen. Hebben onze voorouders ook moeten doen. Om maar te zeggen: Eurasia is de toekomst. We've got the knowlegde, they got the work ethic. Niks dan voordelen. Dus: weg met dat blanke superioriteitsgevoel. Ben je niks mee. Bovendien is er niks beter dan een cultuurshock om de zaken even op een rijtje te zetten.
Klinkt dat allemaal niet politiek correct en veel te rechts? Spijtig.
2 opmerkingen:
De waarde van de euro is juist te laag. Echt.
Door alle ellende in Griekenland, Spanje en Portugal wordt de euro eigenlijk ondergewaardeerd ten opzicht van de dollar. Dat is heel fijn voor de Duitse en ook Nederlandse export. Wat niet veel mensen weten is dat bij de regels voor de euro behalve de bekende 3% maximaal begrotingstekort ook een regel is over een maximaal handelsoverschot. Nederland zit daar ruim boven. Dit is leuk voor de Duitse en Nederlandse bedrijven, maar bedenk wel dat je als Nederlandse of Duitse werknemer dus eigenlijk ook geld onthouden wordt: je moet eigenlijk meer benzine, iPhones en bananen van je geld kunnen kopen. Feitelijk zouden de werknemers in de sterke eurolanden daarom vette loonsverhogingen moeten vragen. Dat herstelt de handelsbalans en ze worden er zelf beter van.
Wat jij zegt is waar, maar tegelijk betekent het dat de eenheidsmunt in verschillende landen een verschillende waarde heeft en dus de facto geen eenheidsmunt meer is. Dat klinkt als een onbewust pleidooi voor een politieke unie (of omgekeerd een opbreken van de eenheidsmunt).
Bovendien klinkt het heel mooi dat ik als werknemer in een relatief welvarend Euroland meer geld zou kunnen afdwingen van de baas. Maar ik denk dat we beiden weten dat de werkgevers precies de Euro-crisis als argument zullen gebruiken om mij nu net niet die verhoging toe te staan. Werkgevers zullen alleen maar loonsverhoging toestaan bij groei, niet bij een groeiend handelsoverschot.
En Duitsland en Nederland mogen dan een handelsoverschot hebben, ze hebben nauwelijks groei (hetgeen, dat zal ik met je eens zijn, niet de ultieme graadmeter van welvaart zou moeten zijn, maar al wel sinds mensenheugnis door macro-economen als dusdanig aan de bevolking meedegedeeld wordt). Uitgerekend Griekenland is de laatste tijd de sterkste groeier.
De echte crux is natuurlijk dat hoewel wat jij zegt helemaal waar is, de individuele cijfers per land nauwelijks een rol spelen in het politieke debat en de daaraan verbonden beslissingen - net zoals je ook zelden iets in de krant zult lezen over cijfers van individuele Amerikaanse staten) en je als inwoner van een individuele staat dus twee keer bedot wordt, want van buiten de Europese Unie wordt er uitgegaan van een politieke unie die er geen is, terwijl binnen Europa er een feitelijke economische unie is die, als het politici uitkomt, als individueel opgedeeld gepresenteerd wordt.
Hoe heeft die Euro dan nog enige zin?
Een reactie posten