Nieuwe gedachten bevat het mijns inziens allerminst en zoals gewoonlijk zijn de denkmeesters die hij aanhaalt (Mann, Camus, Levi) weer tot knarsentanden aanzettend politiek correct (hoewel: dat stukje lezing van Thomas Mann op pagina 38 had in 2011 geschreven kunnen zijn), maar overigens ben ik het volledig eens met de geest van Rob Riemens De Eeuwige Terugkeer van het Fascisme. Mooi ook dat hij Nietzsche niet, zoals zovele domkoppen, in de fascistische hoek plaatst.