"We've all overseen the administration of further mediocrity. Don't pretend it's been otherwise."

- Lezer Mark Williams in een brief aan The Wire

Wie The Wire in huis heeft kan de nog veel pregantere kritiek op monstres sacrés Byron Coley en Mark Fisher er op nalezen, maar ik denk wat de man bedoelt - of zo versta ik het toch - is dat de ultieme erfenis van de twintigste eeuw een treurige (zelfs geen tragische), bijna zielige is. De twintigste eeuw heeft de idee van gemeenschap, laat ik het met de nodige pathos de hoop op een nieuw project voor de mensheid grondig uiteengescheurd, platgetrapt, verbrand en vervolgens de assen in een naamloos graf begraven. Dat was misschien begrijpelijk na de gruwelijke debacles van het fascisme en het communisme,Vietnam en de voortzetting en verspreiding daarvan door George W. Bush en zijn companen. Maar wat hebben we ervoor in de plaats gesteld? Nieuwe pogingen tot gemeenschap? Nieuwe horizonten? Verzet? Nauwelijks. We zijn nu allemaal consumenten, of dat nu van een nivellerende en vulgaire massacultuur à la Rhianna, Psy en Beyoncé is, of van microculturen die slechts schijnbaar verzet, want eerder terugtrekking in eigen, snel doorprikbare, zekerheden, aanbieden. Must try harder!