Blijkbaar zijn er heel wat mensen die de nochtans met nog redelijk eenvoudige wetenschappelijke speculaties onderbouwde plot van Interstellar niet begrijpen. In een bepaalde filmzaal geven ze zelfs korting als je hem een tweede keer wil gaan kijken. Hadden ze maar beter moeten opletten in de les fysica.

Overigens is het robuust avondvullend entertainment. Niet meer, niet minder. En Matthew McConaughey blijft een uitstekend acteur (Matt Damon heeft, bijna in de luwte, ook een sterke, voor hem subtiel atypische, rol). Haast vanzelfsprekend voor een grote (lees: dure) Amerikaanse film is het verhaal net iets te sentimenteel om echt grote ideeën te baren. Wel is het, denk ik, een mooie en intelligente weergave van de morele dilemma's en de fysische obstakels waarmee we geconfronteerd (zouden) (kunnen) worden (als) (wanneer) de aarde, zoals het er elke dag een beetje meer naar uitziet, definitief op de fles gaat. Maar 2001: A Space Odyssey is het in de verste verte niet. Not even close. Niettemin weet ik wel dat je niet zo mooi schermvullend in een zwart gat kan vallen achter het scherm van je laptop.