zaterdag 22 juni 2013

Het is woedetijd. Mooi zo! Laat ik mezelf nog maar eens gaan? Meneer (ik blijf beleefd, nietwaar?) Jan De Nul, eigenaar van de grootste baggeraar van België (zowel zijn naam als de soortnaam van zijn beroep zijn in dit geval goed gekozen) bestond het gisteren, als de zoveelste bedrijfseigenaar, om bij een prijsuitreiking (voor wat feitelijk? omdat hij zo veel geld verdient?) de werklozen op hun plichten te wijzen. Zij willen immers niet werken, worden teveel gepamperd met allerlei steunbijdragen van de overheid en het systeem leidt er zelfs toe dat het voordeliger is om niet te werken. Enfin, alle neo-fascistische (laat dat neo-liberale masker maar vallen, meneer de bedrijfsleider) clichés die een bijdetijdse ondernemer maar kan bedenken.

Laten we even op een rijtje zetten.

Meneer De Nul ziet er uiteraard geen graten in om te gaan baggeren in de oh zo democratisch ingestelde Emiraten, alwaar veilig aan land, ver weg van zijn blinkende, state of the art baggerschepen, talloze rechteloze Oost-Aziaten genadeloos worden uitgebuit. Natuurlijk zou meneer de dikke Nul liever hebben dat ook wij hier in Europa allemaal zo een arbeidscontract in de strot geduwd krijgen. Is wel zo makkelijk voor hem. Werken tot we erbij neervallen en dan hup-hup terug naar de stinkende slums waar je vandaan komt. Wie mag blijven omdat hij nog niet is kromgewerkt gaat, tussen zijn onmenselijk aantal werkuren door, maar even uitpuffen in een container in de woestijn. Lekker fris, lekker anders!

Kan er mij ook eens iemand uitleggen waarom tegenwoordig in Vlaanderen, Land waar alleen middenstanders en eigenaars van KMO's echt schijnen te werken, in de ogen van bedrijfsleiders het enkel zij zijn die rechten hebben? Wat geeft iemand die investeert meer rechten dan degenen die voor die investeerder werken? Daarop zou ik nu eindelijk het antwoord wel eens willen horen? Het zal dan waarschijnlijk oorverdovend stil blijven. Ik dacht altijd dat investeren een risico was. Nee, het is een daad die blijkbaar recht geeft op een verzekerde return. Daarvoor moet uiteraard alles wijken.

Kan er mij ook eens iemand uitleggen waar meneer De Nul het vandaan haalt dat het enkel de bedrijfsleiders zijn die betalen voor sociale uitkeringen? Zo ver ik weet, sta ik, nauwelijks een grootverdiener te noemen, nog steeds rond de dertig procent van mijn loon af, dat de overheid vervolgens, in plaats van eens een echt beleid te voeren op het gebied van werkverstrekking, doordat ze zich elke keer weer in de hoek laat dringen door de dictaten van geld en winstmaximalisatie, in de bodemloze putten van schuldafbetaling en het subsidiëren van megalomane projecten van rijke patsers gooit. Die laatsten zijn natuurlijk tot hun rijkdom gekomen louter en alleen door hun harde werken, door niet elke avond op restaurant te gaan, door niet met die vulgaire patsersbak rond te rijden, door niet via allerlei fiscale spitstechnologie ervoor te zorgen zo weinig mogelijk van hun zuurverdiende centen aan de overheid (en dus de gemeenschap) te moeten afstaan.

Zou het gewoon niet beter meneer De Lul zijn?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten