"Is there anything more tedious than attacks on religion in general and christianity specifically?"
"Ideology does not require belief, only compliance, and if you do comply, that is your conviction."
Ik heb er toch bijna een dag over gedaan om dit artikel van überblogger k-punk terug te vinden. Het enige wat ik me herinnerde was het schilderij van Dürer dat er ergens in verwerkt was. Gelukkig is mijn fotografisch geheugen voor beelden nog steeds intact.
Nu Mark Fisher zijn blog nauwelijks nog gebruikt voor interessante teksten, ben ik, moet ik bekennen, in zijn archief gaan grasduinen. En ik moet zeggen dat ik toch wel enige nostalgie begin te ontwikkelen naar dat gouden tijdperk van de blog - zo tussen 2002 en 2008 - waar je die enorme stimulerende wisselwerking had tussen al die (voornamelijk) Britse bloggers, zelfs al heb ik altijd een afschuw gehad van dat Marxistische en Freudo-Lacaniaanse jargon.
Cultural theory, Badiou, Zizek (en dus altijd weer Lacan) zijn nooit mijn ding geweest (vooral omdat ze weinig tot niets zinnigs over het viscerale aspect van de muziekervaring hebben te zeggen) maar ze hebben me indertijd wel gestimuleerd om me weer dieper in filosofie onder te dompelen, omdat ik intuïtief vermoedde dat vele van die bloggers op basis van Lacan en zijn erfgenamen zo stevig uit de nek aan het lullen waren dat ze die lul gaandeweg als halsketting rond konden hangen.
Niettemin is, na jaren van vechten tegen het onvermijdelijke, het moment nu aangebroken om me door Lacans teksten een weg te gaan banen. Ik moet bekennen dat ik al weken in allerlei boekenwinkels op zoek ben naar een kopie van 's mans Écrits. Ik wil dat alleen al lezen om er voor eens en altijd komaf mee te maken. Deze morgen wou ik bijna zelfs Elisabeth Roudinesco's biografie van de 'pontifex maximus' uit de bib meegrissen, maar ik meende me ineens te herinneren dat de dame in kwestie nogal recht in de leer is en voor een hagiografie van Lacan ga ik toch maar passen.
Enfin, ik eeuwige unbeliever in de psychologie, ga mezelf de volgende maanden eens stevig in de geschriften van de baarlijke duivel onderdompelen. Of er drie alinea's van lezen en vervolgens het ding in brand steken.(Dat laatste is uiteraard een gruwelijke overdrijving want boeken blijven tot nader order heilig.)
Wordt vervolgd.
2 opmerkingen:
Lacan? O RLY? :) Ik blijf erbij, de man was een groot performance artist maar nu ook weer in Derrida voor de zoveelste keer afgeschilderd als een bluffer met schofterige trekjes. Badiou ook weer trouwens (niemand mocht die man blijkbaar, vermoed altijd dat hij eindelijk in de spotlight kon komen toen iedereen die er echt doe deed was overleden.)
Maar ik ben benieuwd wat je uit Écrits destilleert.
Ik ben langzaam op het punt gekomen dat ik hem moet lezen net omdat hij een bluffer met schofterige trekjes is.
Badiou vind ik overigens ook een van de meest antipathieke figuren in the whole of philosophy. Maar een dommerik is hij zeker niet. En ik hou sowieso wel van provocateurs.
Ik ben overigens ook niet zo geporteerd voor Zizek. Hij schrijft om te beginnen al veel te veel en wil over elk fenomeen en iedere gebeurtenis zijn zegje hebben. Hij komt op mij over als iemand die beweert het establishment te critiqueren, maar er natuurlijk ondertussen wel toe behoort. Dat vind ik altijd een gevaarlijke en ook niet echt eerlijke positie. Ik word ook heel erg moe van dat oeveroze gelul over Hollywoodiaanse ideologie. Alsof we dat allemaal zelf niet met eigen ogen kunnen constateren.
Een reactie posten