vrijdag 4 april 2014
Nick Land mag zich de laatste jaren dan in ideologisch zeer troebele neoreactionaire vaarwateren bevinden, een dommerik zal hij wel nooit worden. Ik zou hem zelfs schrikbarend intelligent durven noemen. Je mag hopen dat mensen als hij nooit ergens het beleid zullen bepalen. Hoewel ik vermoed dat door en door rationalistische denkers (hetgeen dan, van de weeromstuit, ook weer een vorm van politieke theologie is) van die strekking, die wars zijn van ook maar enige politiek correcte gedachte, vaker dan niet al een stem hebben in think tanks en adviesraden allerhande. Beter niet te weten welke contigency plans er klaar liggen voor de komende eeuw van ecologische, economische en geopolitieke rampen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Ha! Ik lees zijn blog de laatste tijd met interesse en stijgende verbazing. Weet nog niet wat ik ervan moet maken, al klinkt het vaak alsof hij compleet is doorgedraaid.
die hele neoreactionaire kliek lijkt elkaar aan te zetten om steeds verder en verder door te draaien. de grens tussen genie en waanzin is er vervaarlijk dun.
Een reactie posten