Officieel had je de hoop nog niet opgegeven dat Juan Atkins nog ooit met een dijk van een plaat ging komen. Maar de kans was de laatste jaren, zeker na het debacle Borderland, wel erg klein geworden. Een tijd geleden zag ik hem live in een laptopduet met Moritz von Oswald. Hoewel de grote dagen van 3MB niet herleefden, zat op dat optreden toch veel meer snee dan verwacht. Licht aan het einde van de creatieve tunnel?
Met het uitstekende Digital Solutions is dan opeens alle twijfel weggenomen. Uiteraard leunt 'Magic' Juan op een eigen revolutionaire erfenis en kan hij op het gebied van elektronische muziek gewoon doen wat hij wil. Toch bespeur je nergens op deze plaat een gevoel van nostalgie. Dat komt ook omdat Atkins' innovaties ondertussen dermate gemeengoed zijn geworden dat hij altijd bij de tijd klinkt.
Het totaalgeluid is, ondanks de altijd verplichte nachtdonkere electrosluipers, optimistisch en de meer uptempo tracks grijpen terug naar de klassieke Berlijnse technotrance van 'Cosmic Courier' en de hoogdagen van Tresor. Zoals in zijn eigen beste dagen blinkt Atkins bovendien uit in het soort magische, post-impressionistische synthlijnen die we sinds Kraftwerk, YMO en de vroegste Detroit techno niet vaak meer mochten horen.
Als je daar nog Mad Mike Banks (die voor enkele nummers het ritmische skelet aandraagt) als co-producer bijtelt, krijg je dus de beste en meest coherente Detroit techno langspeler in werkelijk jaren.
2 opmerkingen:
Ik ben er nog niet over uit. Zeker geen 'Deep Space' al is dat geen schande. Ik vind vooral Storm heel erg goed, al komt dat vrijwel volledig op conto van het keyboardspel van Banks. Een aantal nummers doet me aan Cybroton denken, met die gitaar.
dat van dat cybtrongitaartje wou ik nog in mijn recensie vermelden :-)
Een reactie posten