'On And On And On', meanwhile, involves words like 'rockin', and has a sonic attitude equivalent to stumbling into Plastic People late on a Friday night only to find your dad stripped to the waist playing air sax to Burial. Cheesy doesn't come close.

Natuurlijk is dit ook een fantastisch geschreven zin, maar waar het mij hierover gaat is dat het voor het jaar 2000 nog onmogelijk zou geweest zijn dat iemand die van Burial houdt (of Burial op zijn minst kent) een review schrijft van een ABBA-plaat. Wie durft dan nog zeggen dat het allemaal treurnis en oppervlakkigheid is?