Ik kan uit de tekst niet echt goed opmaken wie hier nu feitelijk spreekt, Agamben zelf of Jean-Claude Milner (die hier geparafraseerd wordt, overigens zonder verwijzing naar een of ander werk van die laatste), maar onderstaand stuk uit Means without End is misschien wel de beste omschrijving waarom het de laatste dertig jaar zo ongelooflijk mis loopt (en veel meer dan zomaar 'mis' gaat blijven lopen als er niet snel en zeer drastisch  - en daarmee bedoel ik: fundamenteel - wordt ingegrepen) met Links:

"The revolution used to have to compromise with capital and with power, just as the church had to come to terms with the modern world. Thus, the motto that has guided the strategy of progressivism during the march of its coming to power slowly took shape: one has to yield on everything, one has to reconcile everything with its opposite, intelligence with television and advertisement, the working class with capital, freedom of speech with the state of the spectacle, the environment with industrial development, science with opinion, democracy with the electoral machine, bad conscience with memory and loyalty. Today one can see what such a strategy has led to. The left has actively collaborated in setting up in every field the instruments and terms of agreement that the right, once in power, will just need to apply and develop so as to achieve its own goals without difficulty. (...) And while the citizens of goodwill are being called to keep watch and to wait for phantasmic frontal attacks, the right has already crossed the lines through the breach that the left itself had opened up."

Tegenwerpingen genoeg en voorlopig weinig oplossingen ter verweer, ik weet het. Maar spijtig genoeg is bovenstaande al te waar. Wie het spel speelt volgens de regels van de tegenstander mag eigenlijk op voorhand inpakken.

Zie ter illustratie trouwens ook het best wel treurige boekje van Luuk Middelaar (Politicide), waarin voor de zoveelste keer door een neo-liberale melkmuil in vermomming (niet dat hij overigens zelf zou begrijpen dat hij dat wel degelijk is) Foucault, Sartre, Deleuze et al. de mantel worden uitgeveegd wegens niet politiek genoeg. Dezelfde Middelaar schrijft nu de speeches van Herman van Rompuy, de eerste Pré-si-dent van Eu-ro-pa (wat klinkt dat heftig, zeg!), die ongelooflijk veel voor de Politiek heeft gedaan sinds hij is aangetreden. Inderdaad: hij heeft de Politiek begraven six feet under de oekazen van de Economie.

Ik ben benieuwd wat er nog van het lijk van de Politiek gaat overblijven als ze het nadien weer gaan opgraven. Wat ik wel weet is dat een opgegraven lijk een beetje tot zeer hard stinkt. Het enige voordeel van een lijk is dat je daarna weer opnieuw moet beginnen. Tijd om daar eens over na te denken, in plaats van almaar de meubelen proberen te redden.

Check de volledige We Must Become the Pitiless Censors of Ourselves ook maar meteen. Want die had achteraf gezien in mijn top 10 van 2011 gemoeten. De satanische versie van Twin Shadow, die Maus. En hij werkt momenteel aan een proefschrift in politieke filosofie. My kind of guy.

(En ja, het doet denken aan 'Golden Brown', hetgeen bij mij thuis nog altijd een pro is)

"Look, Gramsci, the Italian Marxist, believed in pessimism of the intellect, optimism of the spirit. You must look at what's happening now. If it's unpropitious, say it's unpropitious. Don't fool yourself. Analyse the conjuncture that you're in. Then you can be an optimist of the will, and say I believe that things can be different. But don't go to optimism of the will first. Because that's just utopianism."

- Stuart Hall in  The Guardian

Onderzoek wijst keer op keer uit dat mensen met conservatief en/of racistisch gedachtengoed een lager IQ hebben.

Heb je daar onderzoek voor nodig?