2011 in Musick

1. The Haxan Cloak - The Haxan Cloak

2. Sympathy Nervous - Automaticism

3. Ricardo Villalobos & Max Loderbauer - Re: ECM

4. Hype Williams - One Nation

5. Hieroglyphic Being - Le Jardin des Chemins Bifurquants

 6. Prurient - Bermuda Drain

7. Kuedo - Severant

8. Radiohead - The King of Limbs

9. Martyn - Ghost People

10. Jacaszek - Glimmer

Naomi Wolf wordt ook weer eens wakker. Geeuw! Alsof dat allemaal nieuw en onverwacht is. Nixon vergeten misschien? Vietnam? Irak? Afghanistan iemand? Komaan zeg. De Verenigde Staten van Amerika zijn altijd al een cryptofascistische staat geweest waar het grote geld de dienst uitmaakt en al de rest hooguit als nuttige idioten geduld wordt. In Europa komt hetzelfde eraan. Wie daar nog aan twijfelt is een watje. Wie gaat er zijn vinger opsteken om iets te zeggen, laat staan om te protesteren? Niemand, want ze zitten allemaal tot aan hun pensioen vast aan een knoert van een hypothecaire lening, nog enkel geïnteresseerd in cuisson, reality tv, iPads, city trips, hun bedrijfswagen en - uiteraard! - al die oh zo fantastische dvd-boxen met HBO- en andere series die echt iedereen gezien moet hebben. Terwijl ze daarmee 'bezig' zijn wordt de democratie in stilte ten grave gedragen. Droom dus allemaal maar lekker verder, want het ontwaken zou wel eens een harde dobber kunnen worden. Maar ja, dan zijn er nog altijd genoeg islamieten, immigranten en andere melaatsen om je woede op te koelen. Omdat jij de kans verloren hebt laten gaan. Droevige mensensoort.

"The most dangerous man, to any government, is the man who is able to thinks things out for himself, without regard to the prevailing superstitions and taboos. Almost inevitably he comes to the conclusion that the government he lives under is dishonest, insane and intolerable, and so, if he's a romantic, he tries to change it. And even if he is not romantic personally he is very apt to spread discontent among those who are."

- H.L. Mencken

Het ziet er naar uit dat we de Duitsers voor een derde keer op een eeuw tijd ter orde zullen moeten roepen. Leert dat volk nu echt nooit dat we niet allemaal Duitsers willen zijn?

Een ding is zeker: nu Het Oude Europa tot een verzameling schooiers dreigt gedegradeerd te worden gaan kunsten, filosofie en activisme eindelijk nog eens uit hun collectieve zelfgenoegzame winterslaap gerukt worden. De geschiedenis over? Het begint pas, meneer. Niks beter dan een gore puinhoop om de zaken in nieuwe perspectieven te zien. Ik kan niet wachten.

Ware kunst is altijd transformatief. Men is ander mens daarna.

Kreeg via-via enkele afleveringen van Vrij Nederland binnen. Mooi en interessant blad. Wou dat er in Vlaanderen zoiets bestond. Maar zijn ontzettend lelijke woorden als ingezondenbriefschrijver en veralgemeniseren nu echt nodig? Jakkes, man! Zulke woorden durf ik niet eens denken.

Net jPod van Coupland aan het lezen en opeens verschijnt daar op pagina 258 een reeks namen, die ik haast onmiddellijk herkende als de developers van Photoshop (die rechthoek met namen als je het programma opstart). Opeens besef je wat voor een enorme hoeveelheid onbelangrijke informatie zich slapend in je geheugen heeft genesteld. Vervolgens dringt zich het gruwelijke idee op dat er ergens op deze planeet iemand die reeks namen uit het hoofd kent.

Stop het Gezeur (1)

Gelieve mij wakker te maken wanneer mensen in het Westen niet meer klagen over hun zogenaamd lege leven. Ons leven leeg? Vergelijk je leven met dat van een Spartaanse heloot, de gemiddelde middeleeuwse landbouwer, een 19e-eeuwse fabrieksarbeider; of nog, met dat van een Chinees met een ingenieursdiploma die op vijftig kilometer van Chongqing tachtig uur in de week jouw iPod/Pad in elkaar zet en besef dat je leven best wel gevuld is met aangename tot zeer aangename bezigheden. Zelfs je doodvervelen is te verkiezen boven de losjes uit de pols genoemde - ik kan namelijk voor de vuist weg nog veel ergere dingen verzinnen - voorbeelden. Alleen al het feit dat het overgrote deel van de mensheid blijkbaar ook zo'n leeg leven wil, zou je tot nadenken moeten stemmen.

Het mag ondertussen duidelijk zijn dat na de landbouw en de industrie ook de diensten de wereld niet gaan redden.

Ik zou bij God niet weten wat de beste plaat is die ik ooit gehoord heb. Ik weet daarentegen wel heel zeker dat Duivels van Dostoevski het beste boek is dat ik ooit gelezen heb.

Het nettoresultaat van de toegenomen politieke, economische en technologische complexiteit is dat niemand verantwoordelijk is wanneer het hele systeem instort.

Alleen mensen zonder verbeelding vinden waarheid in clichés.

"Democracy is a state of grace that is attained only by those countries who have a host of individuals not only ready to enjoy freedom but to undergo the heavy labor of maintaining it."

- Norman Mailer

Waarom toch dat zaam in een-zaam-heid?

"Nederlanders worden vertederd door Belgen, maar er komt ook wel eens een moment dat zij gaan beseffen dat Belgen soms nog provincialer zijn dan zijzelf."

Of dat eerste deel van de zin waar is kan best zijn (hoewel ik als werknemer bij Nederlandse bedrijven en verenigingen allerhande toch vooral heb onthouden dat na de vertedering meestal bruut machtspel en stoïcijnse gelijkhebberij komt), maar over het tweede deel kan ik Max Pam enkel mijn instemming betuigen. Behalve dan dat ik van die 'soms' een 'meestal' of 'bijna altijd' zou maken.

Lyotards Einde van de Grote Verhalen komt er na enig schrappen van Grote Woorden gewoon op neer dat dit tijdperk - dat mijns inziens ook alweer op zijn eind loopt - de problemen enkel nog diagnosticeert maar er geen remedie meer kan tegenover stellen. De zogenaamde oplossingen - in de brute praktijk voornamelijk dwang en geweld - die de grote ideologieën hebben proberen door te drukken (waar de laatst overgebleven ideologie, het kapitalisme, tegen beter weten in nog een tijdje mee wil doorgaan), hebben buiten een verspilling van middellen en levens (waarbij levens soms tegelijk middellen waren) tot een absoluut zero aan resultaat geleid. Zal Nietzsche met zijn Omkering van alle Waarden toch nog gelijk krijgen? Of gaan we zo dom zijn om hem zijn Eeuwige Terugkeer nog eens te gunnen? Dat is de enige en echte crux waar we voor staan.

"Le désespoir de l'homme de gauche est de combattre au nom de principes qui lui interdisent le cynisme."

- Cioran

Lees hier waarom Links zich elke keer weer in slaap laat wiegen.

Op een of andere manier zie ik dit nog niet onmiddellijk in een Belgische krant verschijnen. Wij zijn namelijk zelf een grap.

"There's no risk or transgression, not right now, in calling your track "B15587" or, you know, "Wad," however good the music might be. Nobody grills a house or dubstep producer on what their music is actually about, because we know from the outset it's not about anything, and nor do we expect it to be. But after a while you begin to crave content, don't you? At this point in my life I want to be provoked, I want to be romanced, I want to be made to feel stupid and confused all over again."

Eindelijk tekst en uitleg bij Blackest Ever Black. En wat een uitleg, zeg!

Ondanks - of net juist door - zijn vaak al te aperte drang naar onverstaanbaarheid en de daaraan gekoppelde wijdlopigheid, ligt het ultieme belang van Derrida niet in zijn concepten en theorieën maar wel in de presentatie van de filosofie als een essentieel open structuur. Tegenover Hegels absolute integratie van alles, hetgeen fundamenteel bekeken een agressieve vorm van filosoferen is (die dan ook streeft naar een hard ja of neen), is Derrida's deconstructie een verwelkomende manier van filosoferen, waarbij denkers uit zoveel mogelijk verschillende disciplines en segmenten van de samenleving als het ware uitgenodigd worden tot filosofisch denken. Filosofie en wetenschap in het algemeen kan nooit af zijn. De deur moet altijd open staan voor nieuwe beweringen en perspectieven, zelfs al lijken deze op het eerste gezicht volledig het tot het koninkrijk van het absurde te behoren.

'On And On And On', meanwhile, involves words like 'rockin', and has a sonic attitude equivalent to stumbling into Plastic People late on a Friday night only to find your dad stripped to the waist playing air sax to Burial. Cheesy doesn't come close.

Natuurlijk is dit ook een fantastisch geschreven zin, maar waar het mij hierover gaat is dat het voor het jaar 2000 nog onmogelijk zou geweest zijn dat iemand die van Burial houdt (of Burial op zijn minst kent) een review schrijft van een ABBA-plaat. Wie durft dan nog zeggen dat het allemaal treurnis en oppervlakkigheid is?

Politici - en breidt dat voor mijn part gerust uit naar mensen in het algemeen - kunnen alleen beoordeeld worden op wat ze doen en bereiken, nooit op wat ze zeggen. De Tea Party mag dan nog zo hard roepen dat ze Jesus Christus aan het hoofd van de Verenigde Staten willen, Bart de Wever kan zo hard willen dat Vlaanderen verandert in een economisch ultra-liberaal Nieuw Rome waar de middenstand de hele regering uitmaakt, dat betekent nog niet dat ze zulks zullen bereiken of kunnen uitvoeren. (Om dan, zoals zogenaamd weldenkende burgers al te vaak doen, de schuld van al wat er misloopt op de duivelse media te schuiven, die zogezegd elk akkefietje levensgroot uitvergroten, is trouwens al te eenvoudig.)

Net daarom is wat er nu in Nederland gebeurt het enige echte gevaar voor de democratie. Dat men Wilders niet mee in de regering heeft gedwongen, maar als een regelrechte schoner-dan-schone lafaard veilig de zaken van op de zijlijn laat becommentariëren en naar hartelust zijn banvloeken over alles en iedereen uitspuwen, én dus niet beoordeeld kan worden op wat hij doet, maar enkel op wat hij zegt, de creatie van die vage zone, waarin Wilders het beleid mee bepaalt zonder daarop afgerekend te kunnen worden, is een recept voor sluipend fascisme.

Zet die man en zijn vulgaire minderbegaafde kornuiten op een regeringsdepartement en laat hem een beleid bedenken en uitvoeren. Dan moet hij daarna ook verantwoording afleggen. Als hij daarna nog evenveel electoraal gewicht in de schaal kan gooien, dan is dat maar zo. Maar dan heb je tenminste duidelijkheid over wat de burger denkt. Hoe pijnlijk die constatatie vervolgens dan ook mag zijn. Dat is democratie.

"Anyone who conceives of writing as an agreeable stroll towards a middle-class life-style will never write anything but crap."

- Derek Raymond

Van elk wetenschappelijk of academisch boek alleen de inleiding, de voetnoten en de bibliografie lezen en op basis daarvan het eigenlijke corpus van de tekst proberen te reconstrueren.

De reden voor het langzame maar zekere verval van wat ooit als Links werd omschreven ligt grotendeels in het feit dat Links veel te beleefd is. Links laat, ondanks het wegrotten van zijn denkbeelden en de onophoudelijke aanvallen van haatspuiers, poujadisten, racisten en allerhande ander extreem tuig, nooit zijn tanden zien. Links wil overduidelijk nergens meer voor vechten, vooornamelijk om niemand voor het hoofd te stoten. Wie niet meer durft zeggen waar hij voor staat (of in dit geval: zijn denkbeelden nooit ter discussie stelt en/of aanpast aan de realiteit) is gedoemd om roemloos ten onder te gaan. Zonder verzet tegen een bestaande toestand (iets waar (Extreem-)Rechts tegenwoordig veel bekwamer in lijkt te zijn) verandert er nooit iets. Wie sociale en culturele pijnpunten en andere maatschappelijke problemen niet meer op zijn minst durft te benoemen en duidelijk uit te spreken geeft de strijd op voorhand op. Links heeft het uitspreken van ongemakkelijke waarheden te lang overgelaten aan gedachten- en talentloze roepers die elk complex probleem simplifiëren tot makkelijk in het oor liggende slogans en andere holle praatjes. Nog erger: Links is om een of andere nooit echt opgehelderde reden het verhaal (dat trouwens amper een Verhaal genoemd kan worden) van Rechts beginnen naäpen. Nu is men ten langen leste verbaasd dat het haast onmogelijk is geworden om ook maar iemand naar het traditionele, nooit aan de huidige toestand aangepaste, riedeltje te doen luisteren.

Heeft de man gelijk of heeft de man gelijk?

We leven in een wereld die zijn eigen commentaar is geworden. Alles en iedereen komt met aangeleverde tekstballon en handleiding.

Couldn't agree more, now could I? 

En nog eentje. (Dat nog beter is, want direct naar de kern gaat)

Kingdom Come van Ballard was trouwens zowat het eerste wat door mijn hoofd spookte toen ik de beelden zag.

"Le seul moyen de ne pas être malheureux c'est de s'enfermer dans l'art et compter pour rien tout le reste."

- Flaubert

Als we ervan uitgaan dat de meeste mensen helemaal niks te zeggen hebben (hetgeen overigens ook niet nodig is), dan levert het feit dat in dit tijdsgewricht aan iedere aap met een hoed een zogenaamde mening wordt gevraagd een ontluisterend inhoudloos beeld op van deze tijden.

Dit bewijst nog maar eens ten overvloede in wat voor een waanzinnig circus we heden ten dage zijn terechtgekomen. 1984 is nu wel akelig dichtbij aan het komen.

Ergens hoop ik toch dat Griekenland, toch de geboorteplek van de democratie, ook het begin van een echte nieuwe democratie wordt. Dus, beste Grieken, blijf vooral volhouden en laat die smerige kapitalisten eens een onwelriekend poepje ruiken. Blijf die ruiten ingooien en laat dat vuur maar smeulen. Het is misschien maar Geweld (en dus niet echt constructief), maar geen revolutie is begonnen zonder dat er glas en brandbaar materiaal sneuvelde.

Volgens mij is de algemene crisis waar we nu in terechtgekomen zijn niet zozeer van economische of politieke aard, zelfs niet van demografische aard. Eerder wordt ze veroorzaakt door het feit dat de mens waarschijnlijk voor de eerste keer in zijn korte geschiedenis niet meer de kans krijgt om zich mentaal, psychologisch en fysiologisch aan te passen aan de technologie die hij zelf heeft gecreëerd.

Hier kan ik me dan weer niet helemaal bij aansluiten (er staat ook gewoon veel te veel in), maar ik ben al blij dat er her en der eindelijk eens enkelingen opduiken die de heersende monocultuur op zijn minst proberen te diagnosticeren. Bestrijden komt hopelijk later.

Ach, uiteindelijk komt het er eenvoudig op neer dat deze wereld naar de kloten zal blijven gaan zolang het primaat van het geld en de economie blijft duren. Het verdwijnen van dat primaat zal echter zo een radicale wijziging van letterlijk alles wat we nu kennen met zich moeten meebrengen dat we ons momenteel zo een wereld nog niet kunnen voorstellen. Onze taak is dan ook duidelijk: probeer het op zijn minst.

Hier kan ik me bij aansluiten. En het sluit ook mooi aan bij het DeLillo-fragment hieronder. Nu maar hopen dat ik me ook niet voor de 50 voor de kop schiet.

"The world has become self-referring. You know this. This thing has seeped into the texture of the world. The world for thousands of years was our escape, was our refuge. Men hid from themselves in the world. We hid from God or death. The world was where we lived, the self was where we went mad and died. But now the world has made a self of its own. Why, how, never mind. What happens to us now that the world has a self? How do we say the simplest thing without falling into a trap? Where do we go, how do we live, who do we believe? This is my vision, a self-referring world in which there is no escape."

- Don DeLillo, The Names

Coil : Where Are You?

Where are you?
Are you hiding from me?
Are you still looking for things that no-one else can see?

Where are you?
Are you in some place that we cannot reach?
Are you bathing in moonlight or drowned on the beach?

Where are you?
Are you surrounded by things we cannot penetrate?
Is the cage you love the home you also hate?

Your fear of death attracts such strange objects
Smothering you, hiding you, don't let it spoil you
Show yourself so the others may see you
So the others may feed you
They want to be near you

If you can't get enough of your hypnotic injection
Then it's time to put an end to this invalid function
Poor little ghost boy
Let me be your human toy

Where are you?
No-one's seen you for years
Have your wounds grown wings? Are you feasting on fears?
I can see your dark corona is eating into you
You're surrounded by things we cannot penetrate
Is the cage you love the home you also hate?
Life lies with the scissors inside her
The surgeon was a butcher
All of us are wounded, anaesthetised in A.E.
Numbed by stuff we should not see
Each of us lies bleeding
Our rivers intermingling
Poor little ghost boy
Let me be your human toy

I'll wrap my last kiss in a bandage
I'll wrap my last kiss in a bandage
I'll wrap my last kiss in a bandage
I'll wrap my last kiss in a bandage

Philip Larkin : This Be The Verse

They fuck you up, your mum and dad.
  They may not mean to, but they do.
They fill you with the faults they had
  And add some extra, just for you.

But they were fucked up in their turn
  By fools in old-style hats and coats,
Who half the time were soppy-stern
  And half at one another's throats.

Man hands on misery to man.
  It deepens like a coastal shelf.
Get out as early as you can,
  And don't have any kids yourself. 

De mijne ziet er in herdruk lichtjes anders uit. Hoe dan ook is het altijd een droom geweest om dit boek te bezitten, te kunnen aanraken en te kunnen doorbladeren. Lezen komt later wel. Toen ik het een maand of wat geleden in boekenparadijs Tropismes zag liggen, wist ik gewoon dat ik ging terugkomen om het te kopen. Forse prijs - uiteraard - maar dat had ik er voor een keer voor over. Dat het in geen enkele boekenkast past blijft charmant tegendraads.

Als je er dan eenmaal bent, neem je ook La Communauté Inavouable en L'Entretien Infini van Blanchot, L'Érotisme en Le Coupable van Bataille, flink wat Benjamin en Beckett, Kojève's Introduction à la Lecture de Hegel en de drie delen Histoire de la Sexualité van Foucault mee. Niet? Tuurlijk!

 "Audrey Tomason. Directeur van de afdeling contraterrorisme, zo bleek."

"In haar afstudeerthesis, die intussen de stempel top-secret draagt, zou ze suggereren dat het humaner is een genocide uit te voeren op de wereld dan ons te zien afschuiven in de afgrond van chaos die we nu binnenvallen."

"Een internetblogger schrijft dat zij de vrouw is die de Duitser Khaled al-Masri wekenlang opgesloten heeft omdat 'haar buikgevoel aangaf dat hij slecht was'. De Duitser zou door de CIA ontvoerd en gemarteld zijn. Het Centrum voor Contraterrorisme zou getwijfeld hebben of al-Masri een terrorist was, maar een vrouw binnen de CIA, zonder ervaring op het terrein, duwde haar wil door. Die vrouw haar schuilnaam was Frances. Toevallig of niet de tweede naam van Audrey (F.) Tomason."

Altijd geweten dat de Dood een vrouw is.

We hebben geen nieuwe meningen meer nodig. We hebben een perspectief nodig.

Work on a good piece of writing proceeds on three levels: a musical one, where it is composed, an architectural one, where it is constructed, and finally a textile one, where it is woven.

- Walter Benjamin

Of ze etymologisch iets met elkaar te maken hebben weet ik niet, maar het valt op dat uitgeven (of verspillen)(dépenser) in het Frans de ontkenning is van denken (penser).

Wat zijn ze toch lekker rechts: Donald Trump, N-VA, Sarkozy, Berlusconi, de Ware Finnen, Viktor Orban en zijn maatjes in Hongarije, 'Geertje' Wilders. Je vraagt je af wat ze er allemaal mee willen bewijzen. Hebben die mannetjes iets tekort gehad in hun jeugd? Niet lang genoeg aan de borst gehangen? Was mama te streng? Of juist papa? Gepest op school? Verdoken homosexuelen? Ik vermoed dat hun eerste sexuele ervaring een dieptepunt moet geweest zijn. Anders zijn zulke mannetjesputters nauwelijks te verklaren. En ze zullen! En ze willen! En maar diep genante onzin uitkotsen (we gaan het toch niet 'zeggen' of 'verklaren' noemen?), eerder beesten dan mensen. Blaffen en schreeuwen, met het kwijl op de kin en de schuim op de bek. Altijd heeft de ander het gedaan en zij wassen - natuurlijk, altijd - witter dan wit.

Ben ik wakker geworden in de jaren 1930 of zo?

Aan te raden leesvoer voor al die heren: Ce qui reste d'Auschwitz van Agamben. Maar ja, begrijpen doen ze niet. Ze grijpen alleen.

"Het vak van schrijver houdt in dat hij leert schrijven."

"De natuur heeft een hekel aan kletskousen."

"Schrijven is bijna altijd liegen."

- Jules Renard

"The true life is not reducible to words spoken or written, not by anyone, ever. The true life takes place when we're alone, thinking, feeling, lost in memory, dreamingly self-aware, the submicroscopic moments."

- DeLillo, Point Omega

Als er al een ding is dat ik geloof, na een half leven in deze huid, dan is het dat. 

(En dan in één ruk door beseffen dat DeLillo hier doet wat hij zelf als onmogelijk beschrijft ...)

Zeker niet de meest spectaculaire Davis, maar elke aanvulling op de Davis-canon uit de jaren 1969 en 1970 - de zogenaamde Lost Quintet-periode - is welkom. À la limite is herinterpretatie en uitdieping van Bitches Brew - zo al een hele dimensie op zich in het universum van de jazz - welkom. Vooral omdat het eerste stuk optreden net dat ene is waar Wayne Shorter niet bij kon zijn, zodat het Lost Quintet het voor een keer als Quartet moet doen. Het tweede stuk optreden, Black Beauty/Jack Johnson/Live-evil-periode, met Jarrett en Corea in één combo (één op elke luidspreker!), Bartz op sax en Airto op percussie, is pure nectar voor het oor. Davis op volle sterkte en toppunt van kunnen. Eeuwigdurende grooves met de blik op oneindig. En toen moest 'He Loved Him Madly' nog komen. Enig minpunt dat je dan kan bedenken is dat er amper een uurtje muziek op staat.

In Dinky Toys van Hermans lees ik : "Zou het aan een tekortkoming van de taal geweten moeten worden dat de meeste mensen bedriegers zijn?"

Het is een interessante gedachte: de taal niet als grondslag van het menselijk denken, maar als een ziekte, een virus, dat uiteindelijk meer kwaad dan goed doet.

Dieren kennen geen taal. In dat licht bezien is het dan ook niet vreemd dat dieren van dezelfde soort elkaar nooit onderling hebben uitgeroeid.

De wereld zit verlegen om een Carl Craig remix van 'S&M'.

Overigens heeft de beste man dringend iets goed te maken na de beschamende softporno die hij voor Agoria heeft afgeleverd.

Vandaag naar de bibliotheek Duivels van Dostojevski gaan terughalen. Het leeslint zat nog netjes op de plek waar ik gestopt was met lezen.

"Kanye is als een steen die bovenop een berg stront ligt. Een steen stelt niet veel voor, maar mensen vinden het goed omdat al de rest stront is"

Ik heb de plaat van Nicolas Jaar nog niet gehoord, maar ik denk dat ik hem nu toch maar eens ga beluisteren.

Radiohead. Het momentum is definitief voorbij. Toch altijd weer een prettig wederhoren. En altijd dat besef: wat doet de rest? Weinig, zo blijkt altijd weer opnieuw. Geef me één voorbeeld van een groep of artiest die er nog maar aan durft denken om zijn plaat te openen met iets als 'Bloom'.

Als een terzijde zou ik trouwens willen voorstellen om elke luie journalist die nog het woord 'krautrock' durft te gebruiken, zonder te weten wat het echt zeggen wil, naar Guam of Paaseiland te verbannen.

Wie er nog aan zou twijfelen dat ik mijn al te korte levenstijd in dit land moet slijten met voor één helft gecomplexeerde frustraten en voor de andere helft half-debiele padvinders, weet sinds gisteren voorgoed beter. Soms denk ik dat emigratie nog de enige oplossing is. Andere volkeren steken het parlement in brand bij zulk een tragisch schouwspel. In België eten ze frieten om het te vieren.

"If you think everything is all right, you're just standing on the surface of shit"

Theo Parrish heeft het overduidelijk begrepen.

De deur van je stamkroeg achter je horen dichtslaan, in je eentje door een volledig van enig ander leven verstoken straat wandelen met 'My Dark Ages' van Pere Ubu op de iPod. Als je dat pure poëzie vindt, besef je dat je persoonlijkheid in mineurtonen zingt.

Ontdekken dat Alfred Jarry de begrafenisstoet van Mallarmé volgde op een fiets, in vol wielrennersornaat, dat maakt het leven de moeite waard.

Nieuwe gedachten bevat het mijns inziens allerminst en zoals gewoonlijk zijn de denkmeesters die hij aanhaalt (Mann, Camus, Levi) weer tot knarsentanden aanzettend politiek correct (hoewel: dat stukje lezing van Thomas Mann op pagina 38 had in 2011 geschreven kunnen zijn), maar overigens ben ik het volledig eens met de geest van Rob Riemens De Eeuwige Terugkeer van het Fascisme. Mooi ook dat hij Nietzsche niet, zoals zovele domkoppen, in de fascistische hoek plaatst.

Queen reissues komen eraan in maart. Mmmmmmmmm........

Agamben voortreffelijk uitgelegd en toegelicht, deel 1 en deel 2.

Twee dingen:

1. De eerste lange plaat van James Blake is tamelijk strontvervelend. 
2. Wie Albert Einstein citeert, moet zich daarna wel heel hard inspannen om respect te verdienen.

Beide zaken staan, mocht daar twijfel over bestaan, overigens niet in verband met elkaar. (Of misschien toch wel: ik hou namelijk niet van zachte eitjes.)

En weer één...

Door een kosmische zoeming sta ik gisterenmorgen met een kopje koffie in de keuken 'Cornwall Stone' van Dalis Car te neuriën. Enkele momenten daarna blijkt Mick Karn dood te zijn.